اختلال آفازیا یا زبان‌پریشی از دیدگاه روانشناسی ، نوعی اختلال زبانی است که به دلیل آسیب به نواحی زبانی مغز ایجاد می‌شود. این اختلال می‌تواند گفتار، درک زبان، نوشتن یا خواندن را تحت تأثیر قرار دهد. از منظر روانشناسی، آفازیا فراتر از یک مشکل زبانی است و تأثیرات عمیقی بر روان فرد و روابط اجتماعی او دارد.
افراد مبتلا به آفازیا ممکن است با کاهش اعتماد به نفس، انزوا، اضطراب یا افسردگی روبه‌رو شوند. این اختلال می‌تواند در تعاملات روزمره، ابراز نیازها و برقراری ارتباط با دیگران مشکلاتی ایجاد کند. درمان آفازیا، علاوه بر توانبخشی زبانی، شامل حمایت روانشناختی است که به بیمار کمک می‌کند با چالش‌های عاطفی و اجتماعی این اختلال کنار بیاید.
رویکردهای روانشناختی مانند گفتاردرمانی، مشاوره فردی، و تمرینات گروهی برای بازسازی مهارت‌های ارتباطی و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا بسیار موثر هستند. همچنین خانواده و اطرافیان با یادگیری راه‌های ساده برای ارتباط می‌توانند در روند بهبود نقش مهمی ایفا کنند.
درک و حمایت از افراد مبتلا به آفازیا نه‌تنها به بهبود عملکرد زبانی آن‌ها کمک می‌کند، بلکه احساس پذیرش و ارزشمندی را در آن‌ها تقویت می‌کند.
همچنین اختلال خوانش پریشی را مطالع کنید
محسن جبارزاده روانشناس بالینی و روان درمانگر
بازدیدها: ۱
